..................."Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Παρόν… Το κλειδί για την ευτυχία


Η προσοχή και η συγκέντρωση δεν έρχεται εύκολα. Οι περισσότεροι ενήλικες δεν μπορούν πλέον να συγκεντρωθούν σε τίποτε. Η προσοχή τους όλο διασπάται. Διασπάται από τον καταιγισμό της πληροφορίας και της επικοινωνίας, που ενώ σε σωστές δόσεις θα ήταν ευεγερτικός, σε όλον αυτόν τον κυκεώνα είναι απλά καταστροφικός.
Emails, κοινωνικά δίκτυα, τηλέφωνα, μηνύματα, κακές ειδήσεις, εργασιακό και οικονομικό στρες, οικογένεια, σχέσεις, όλα αυτά κάνουν εύκολα το μυαλό να «μπλοκάρει», να γεμίσει με άχρηστες πληροφορίες και να χάνει ό,τι ουσιαστικό ενδιαφέρει τον καθένα. Και συγκεκριμένα το ουσιαστικότερο: Το δώρο τού να είναι ζωντανός.
Το σώμα καταρρέει κάτω από το βάρος αυτών των πιέσεων. Μπορεί στην αρχή να μη γίνει εύκολα αντιληπτό, αλλά με το καιρό θα εκδηλωθεί με τη μορφή ψυχοσωματικών συμπτωμάτων (το αισιόδοξο σενάριο) ή αν παρατραβήξει πολύ η πίεση, με μη αναστρέψιμες ασθένειες (το χειρότερο).
Το πιο σημαντικό στη ζωή είναι η ποιότητα των εμπειριών μας. Το να αντιλαμβανόμαστε ότι ζούμε την κάθε στιγμή, ότι τη μοιραζόμαστε με όσους αγαπάμε, να την απολαμβάνουμε όταν αυτή συμβαίνει.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο, από ό,τι φαίνεται τελικά, να εφαρμοστεί αυτό που θεωρείται αυτονόητο. Το μυαλό είναι σε μια διαρκή κίνηση, «πηδάει» από το παρόν στο παρελθόν και στο μέλλον, δεν στέκεται ήσυχο ούτε μια στιγμή, μας κάνει να χάνουμε τη στιγμή που ζούμε, γιατί πολύ απλά (σχεδόν πάντα) είναι αλλού.
Και έτσι χάνεται η ευτυχία που προέρχεται από τις στιγμές της καθημερινότητας, δεν αξιολογείται σωστά και θεωρείται αυτονόητη, ότι θα είναι πάντα εκεί, να μας περιμένει πότε θα της δώσουμε τη σημασία που της αξίζει.
Η ευτυχία όμως δεν θα είναι πάντα εκεί δυστυχώς (κάτι που ήδη γνωρίζουμε). Τα πράγματα αλλάζουν στη ζωή και οι κακές στιγμές διαδέχονται τις καλές και το αντίστροφο.
Άρα το θέμα είναι να μπορούμε να απολαύσουμε τις καλές μας περιόδους, να είμαστε στο παρόν όταν συμβαίνουν. Το μυαλό μας να είναι εκεί και να τις απολαμβάνει. Το αυτονόητο δηλαδή, που όμως τελικά είναι και ό,τι πιο δύσκολο.
Το μυαλό πρέπει να «σταθεί», να ηρεμήσει, να δώσει προσοχή σε απλά πράγματα, να τα απολαύσει.
Προσπαθήστε να είστε παρόν στις στιγμές σας, στο τώρα σας. Αν ζείτε μια ευτυχισμένη στιγμή, βιώστε τη με κάθε αίσθησή σας. Ακούστε ό,τι γίνεται, δείτε ό,τι συμβαίνει, μυρίστε το άρωμά της, καταγράψτε τη στο μυαλό σας.
Θα σας χρειαστεί στο μέλλον, γιατί η ανάμνησή της θα σας κάνει να νιώσετε λίγο καλύτερα σε πιο δύσκολες φάσεις της ζωή σας.
Πηγή: Καλά Νέα
Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=46460:paron-to-kleidi-gia-tin-eytyhia&catid=39:omorfos-kosmos&Itemid=220#ixzz20zvvqIs7

Μην τα παρατάς, συνέχισε...

✔ Ο Vincent Van Gogh πούλησε μόνο έναν πίνακα όσο ζούσε, για 400 φράγκα. Αυτό δεν τον σταμάτησε από το να ολοκληρώσει 900 έργα τα οποία σήμερα αξίζουν εκατομμύρια.
✔ Η J.K Rowling πήρε διαζύγιο τον πρώτο χρόνο του γάμου της και μετακόμισε με το μωρό της στο Εδιμβούργο. Επέζησε με τη βοήθεια της πρόνοιας, μένοντας σε ένα διαμέρισμα που είχε ποντίκια και πήγαινε και έγραφε σε καφετέριες. Το μυθιστόρημά της  “Harry Potter”  απορρίφθηκε από 12 εκδοτικούς οίκους.
✔ O Albert Einstein άρχισε να μιλάει όταν ήταν 3-4 και έμαθε να διαβάζει στα 7. Οι δάσκαλοι και οι γονείς του νόμιζαν ότι είχε πρόβλημα. Αποβλήθηκε από το σχολείο και αργότερα απέτυχε στις εξετάσεις να μπει στο Swiss Polytechnic Institute στη Ζυρίχη. (Τελικά τα κατάφερε, αλλά όταν αποφοίτησε δεν μπορούσε να βρει δουλειά γιατί κανείς από τους καθηγητές του δεν τον συμπαθούσε αρκετά ώστε να του γράψει συστατική επιστολή.)
✔ Στον Sidney Poitier είπαν κατά τη διάρκεια μίας ακρόασης να “σταματήσει να ξοδεύει το χρόνο των ανθρώπων και να πάει να γίνει λαντζέρης ή κάτι τέτοιο”.  Αργότερα στην καριέρα του κέρδισε Oscar και έγινε ένας από τους πιο αξιοσέβαστους ηθοποιούς.
✔ To Angry Birds, το τόσο δημοφιλές αυτό παιχνίδι, ήταν η 52η προσπάθεια της Rovio, της εταιρίας που το έφτιαξε. Ξόδεψαν 8 χρόνια και κόντεψαν να πτωχεύσουν πριν τελικά να τα καταφέρουν να εκτοξευθούν.
✔ Ο Walt Disney απολύθηκε από εφημερίδα γιατί “δεν είχε φαντασία ούτε καλές ιδέες.” Επίσης χρεοκόπησε αρκετές φορές στη ζωή του.
✔ Το WD-40, ένα λιπαντικό που βρίσκεται σε όλα τα kit εργαλείων, πήρε το όνομά του επειδή τα πρώτα 39 πειράματα απέτυχαν. WD-40 σημαίνει “Water Displacement–40th Attempt.” Ευτυχώς που συνέχισαν να προσπαθούν. (Το WD-40 εκτός των χιλιάδων άλλων χρήσεών του βγάζει δοκιμασμένα  κηρομπογιά από τοίχο!)
✔ Τα γνωστά χαρτάκια post-it που βρίσκονται πάνω σε κάθε γραφείο ήταν ένα λάθος. Αναζητώντας μία πανίσχυρη φόρμουλα κόλλας, επιστήμονες της 3M απέτυχαν παταγωδώς αλλά κατέληξαν με τα post-it. [Όλη η ιστορία στο παλαιότερο post μου Το λάθος που κόλλησε.]
✔ Το Όσα παίρνει ο άνεμος απορρίφθηκε 38 φορές.
✔ O Αλχημιστής πούλησε μόνο 800 αντίτυπα στην πρώτη του έκδοση και ο εκδότης αποφάσισε να το αποσύρει. Σήμερα αποτελεί ένα από τα best-seller όλων των εποχών.
✔ H Whoopi Goldberg παράτησε το σχολείο και επιζούσε για κάποιο χρονικό διάστημα μέσω της πρόνοιας. Αργότερα δούλεψε ως οικοδόμος, ταμίας και μακιγιέζ πτωμάτων σε γραφείο τελετών.
✔ Οι δάσκαλοι του Thomas Edison είπαν ότι ήταν “πολύ χαζός για να μάθει οτιδήποτε”. Απολύθηκε από τις δύο πρώτες του δουλειές επειδή δεν ήταν αρκετά παραγωγικός. “Χαζός”, “μη παραγωγικός”, αλλά 2.000 προσπάθειες αργότερα, κατασκεύασε τον ηλεκτρικό λαμπτήρα.
✔ Ο Colonel Sanders, ιδρυτής των Kentucky Fried Chicken πήρε την πρώτη του επιταγή σύνταξης ύψους 99 δολαρίων σε ηλικία 65 ετών. Είχε ένα μικρό σπίτι, ένα παμπάλαιο αυτοκίνητο και ήταν φτωχός. Αλλά αυτό δεν τον σταμάτησε από το να αρχίσει να πλησιάζει ιδιοκτήτες εστιατορίων, προσφέροντας τη συνταγή του δωρεάν με αντάλλαγμα ένα ποσοστό από τα κέρδη.  1.009 ιδιοκτήτες εστιατορίων τον απέρριψαν μέχρι που πήρε το πρώτο του ναι.
✔ Ο Sylvester Stallone αποβλήθηκε από 14 σχολεία σε 11 χρόνια. Οι καθηγητές του τον αποθάρρυναν από το να ακολουθήσει καριέρα στην ηθοποιία και το σενάριό του για το “Rocky” απορρίφθηκε από όλες τις εταιρίες εκτός από μία που η μόνη της προϋπόθεση ήταν να μην παίξει εκείνος.
✔ Στον Tom Cruise αρνήθηκαν ρόλο στην τηλεοπτική σειρά “Fame” γιατί δεν ήταν “αρκετά όμορφος”.
✔ Οι ατζέντηδες του modeling της Marilyn Monroe θεωρούσαν ότι έπρεπε να ακολουθήσει καριέρα ως γραμματέας.
✔ Ο δάσκαλος του Elvis Presley στο Λύκειο του έβαλε “Γ” και του είπε ότι δεν μπορούσε να τραγουδήσει.
✔ Οι δάσκαλοι του Beethoven θεωρούσαν ότι είναι ανεπίδεκτος στο βιολί και ότι ποτέ δε θα μπορούσε να τα καταφέρει ως συνθέτης. Όπως φυσικά ξέρουμε, συνέθεσε κάποιες από τις καλύτερες συμφωνίες στον κόσμο, παρόλο που ήταν κωφός.
✔ Ο Mahatma Gandhi φοβόταν να μιλήσει δημόσια και κατά τη διάρκεια του πρώτης του υπόθεσης, εγκατέλειψε την αίθουσα του δικαστηρίου.
✔O Michael Jordan απορρίφθηκε από την ομάδα μπάσκετ του σχολείου του. Σήμερα μας θυμίζει ότι το μυστικό της επιτυχίας του είναι ότι έχει αποτύχει 9000 φορές. Και αποτυχαίνει ξανά και ξανά και ξανά. [Δείτε το σύντομο βίντεο εδώ]
✔ Η Oprah Winfrey υποβιβάστηκε από τη θέση της ως παρουσιάστρια δελτίου ειδήσεων. Της είπαν ότι δεν ήταν κατάλληλη για την τηλεόραση.
✔ Το πρώτο βιβλίο του Stephen King απορρίφθηκε 30 φορές. Πέταξε το χειρόγραφο στα σκουπίδια και σχεδόν τα παράτησε. Η γυναίκα του το περιμάζεψε και τον ενθάρρυνε να το ξαναστείλει αλλού.
Υπάρχουν εκατοντάδες ακόμα τέτοιες ιστορίες επιτυχίας. Και μία ακόμα θα είναι η δική σου. Μην τα παρατάς, συνέχισε. 

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Το ευρώ των δούλων

Του Γιώργου Δελαστίκ - εφημερίδα "Πριν" 





Υποδουλώνουν τη μια χώρα της ΕΕ μετά την άλλη οι Γερμανοί, με όπλο το ευρώ. Η Ελλάδα έπεσε πρώτη. Ακολούθησαν Ιρλανδία και Πορτογαλία. Έρχεται από στιγμή σε στιγμή η ώρα της Ισπανίας. Μέχρι τέλος του μήνα σχεδιάζουν να έχουν βάλει σε καθεστώς υποτέλειας και την Κύπρο.


Με μοναδική εξαίρεση τον Γιώργο Παπανδρέου, το πιο αδίστακτο πολιτικό κάθαρμα που έχει κυβερνήσει αυτή τη χώρα, ο οποίος οδήγησε οικειοθελώς και περιχαρής την Ελλάδα σε καθεστώς Μνημονίου, όλες οι άλλες κυβερνήσεις των υπόδουλων χωρών αντιστάθηκαν ή αντιστέκονται όσο αντέχουν για να αποτρέψουν τη μνημονιακή κατοχή των κρατών τους από το Τέταρτο Γερμανικό Ράιχ.

Χαμένος κόπος. Όσο μια χώρα παραμένει μέσα στο ευρώ, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα υλικής ευημερίας για τον λαό της. Οι Γερμανοί δεν είναι ηλίθιοι. Δεν έφτιαξαν το ευρώ έτσι όπως το έφτιαξαν με στόχο να ...πλουτίσουν οι άλλοι Ευρωπαίοι και μέσα στην ευημερία τους να αγοράζουν και περισσότερα γερμανικά προϊόντα και έτσι να κερδίζει κάτι παραπάνω και η Γερμανία. Το Βερολίνο έφτιαξε το ευρώ για να εξισωθούν λίγο - πολύ οι τιμές όλων σχεδόν των προϊόντων καθημερινής χρήσης σε ολόκληρη την ευρωζώνη, έτσι ώστε η Γερμανία να κυριαρχήσει στις αγορές όλων των κρατών του ευρώ, εκτοπίζοντας σε μεγάλο βαθμό τα εγχώρια ανταγωνιστικά προϊόντα. Από μηχανήματα, αυτοκίνητα, εργαλεία, ηλεκτρικές συσκευές που μας πουλούσαν παραδοσιακά οι Γερμανοί, φτάσαμε στο σημείο σήμερα να μας πουλάνε μέχρι ...χαρτί υγείας, σοκολάτες και ειδικού τύπου ψωμί! Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν συρρικνωθεί η αγορά της Ελλάδας, Ισπανίας κ.λπ. λόγω κρίσης, πρώτα θα κλείσουν οι ...ντόπιες (!) βιομηχανίες και στα ράφια των καταστημάτων θα παραμείνουν τα γερμανικά ανταγωνιστικά προϊόντα.
Οδηγώντας μέσω ευρώ και φθηνού δανεικού χρήματος στα ύψη τις τιμές και τα υπερκέρδη των αστικών τάξεων των χωρών της ΕΕ, πράγμα που οδήγησε με τη σειρά του σε κάθε λογής «φούσκες» (ακινήτων, τραπεζών κ.λπ.), το Βερολίνο απέκτησε τη δυνατότητα οικονομικού ελέγχου όλης της Ευρώπης. Τώρα απαιτεί να ελέγχει μέσω των μνημονίων και των αποφάσεων της ευρωζώνης τη δημοσιονομική πολιτική όλων των κρατών της και αυτό το έχει ήδη καταφέρει. Ελέγχοντας όμως τη δημοσιονομική πολιτική, το Βερολίνο είναι αυτό που πλέον θα αποφασίζει αν θα ευημερούν οι Ολλανδοί ή αν θα δυστυχούν οι Έλληνες, όχι οι αντίστοιχες κυβερνήσεις.
Ρίχνοντας όμως το βιοτικό επίπεδο στην Ελλάδα ή στην Ισπανία, η γερμανική καγκελαρία πετυχαίνει δύο στόχους. Πρώτον, δημιουργεί συνθήκες μετακίνησης προς τη Γερμανία υψηλής επιστημονικής κατάρτισης ανθρώπινου δυναμικού -γιατροί, μηχανικοί κ.λπ.- για του οποίου τις σπουδές η Γερμανία δεν έχει ξοδέψει ούτε ένα ευρώ! Τα πάντα έχουν πληρώθεί από τους γονείς του επιστήμονα και από την ευρωπαϊκή χώρα προέλευσης του επί δεκαετίες! Τρομερό κέρδος έχει έτσι η Γερμανία! Δεύτερον, όλοι οι Γερμανοί, από τον κορυφαίο επιχειρηματία ως τον τελευταίο συνταξιούχο ή πωλήτρια, μπορούν να αγοράζουν περιουσιακά στοιχεία ή να περνούν φτηνές διακοπές στην Ελλάδα, την Ισπανία ή την Πορτογαλία - και μάλιστα χωρίς να αυξηθεί στη Γερμανία ο μισθός ή η σύνταξη τους! Χωρίς δηλαδή να μειώσει τα κέρδη του το γερμανικό κεφάλαιο ούτε κατ' ελάχιστο! Ωραία δουλειά...
Η ουσία είναι ότι τώρα πλέον η Γερμανία χρησιμοποιεί το ευρώ για να ξαναγυρίσει την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία ...μισόν αιώνα πίσω, τηρουμένων φυσικά των αναλογιών.
Μπορεί τη δεκαετία του 1960 τα παλικάρια που έφευγαν μετανάστες στη Γερμανία από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία να ήταν κυρίως αμόρφωτοι νεαροί χωρικοί που αναζητούσαν τον οικονομικό παράδεισο και σήμερα να είναι νεαροί επιστήμονες, αλλά για τον ίδιο λόγο πάνε στη Γερμανία - επειδή η Ελλάδα γίνεται όλο και πιο φτωχή μέσω του Μνημονίου.
 Η παραμονή της χώρας μας στο ευρώ σηματοδοτεί την αποδοχή εκ μέρους των Ελλήνων της θεμελιώδους αρχής ότι θα είναι οικονομικοί και πολιτικοί δούλοι των Γερμανών, με όσα κοινωνικά δεινά συνεπιφέρει η νέα κατοχή. Η ταχύτατη προσαρμογή των γερμανών σοσιαλδημοκρατών στη γραμμή Μέρκελ και το εμφανές μίσος του Γάλλου σοσιαλιστή προέδρου Φρανσουά Ολάντ εναντίον του ενδεχόμενου σχηματισμού κυβέρνησης Τσίπρα στην Ελλάδα, έστω και με έναν ΣΥΡΙΖΑ κοινοβουλευτικό όμηρο των «γερμανοτσολιάδων» του ΠΑΣΟΚ και του Κουβέλη, πρέπει να έχει διαλύσει τις αυταπάτες περί ευρώ πολλών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλο πράγμα να αποδείξει μια κυβέρνηση εμπράκτως στο λαό ότι η παραμονή στο ευρώ είναι εντελώς ασυμβίβαστη πλέον με κάθε βελτίωση της ζωής του και εντελώς άλλο πράγμα να έχει η ίδια η κυβέρνηση αυταπάτες ότι μπορούν μέσα στην ευρωζώνη να γίνουν τέτοιες αλλαγές πολιτικές που να καταστήσουν δυνατή τη λαϊκή ευημερία.
Η πάλη για το ευρώ και η αντίθεση σε αυτό το νόμισμα διευρύνεται στους ευρωπαϊκούς λαούς, αλλά και σε κύκλους των αντίστοιχων αστικών τάξεων. Φτάσαμε στο αδιανόητο μέχρι πρότινος σημείο να τάσσεται εναντίον της παραμονής της Ιταλίας στο ευρώ μέχρι και ο ...Μπερλουσκόνι!
Και στην Ελλάδα είναι αδύνατον να προωθηθεί οποιαδήποτε προοδευτική, φιλολαϊκή πολιτική, αν δεν ενισχυθούν εκείνες οι δυνάμεις, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι οποίες εξαρχής έχουν θέσει με αταλάντευτο τρόπο την έξοδο της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ ως αναγκαία προϋπόθεση κάθε σοβαρής αλλαγής.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Έκκληση Ιταλών πολιτικών και διανοουμένων υπέρ της Ελλάδας

Έκκληση Ιταλών πολιτικών και διανοουμένων υπέρ της Ελλάδας

Έκκληση Ιταλών, κυρίως προοδευτικών πολιτικών και διανοουμένων, υπέρ της χώρας μας δημοσιεύσει η ιταλική εφημερίδα Ιl Sole 24 Ore.


Μεταξύ των άλλων, στην έκκληση υπογραμμίζεται:

«Υπάρχει μια χώρα που υποφέρει. Μια χώρα, η Ελλάδα, που βρίσκεται ενώπιον του οικονομικού βαράθρου και ανθρώπινα αποπροσανατολισμένη. Προβάλλει η προοπτική μιας εξόδου από την Ευρωζώνη. Μπροστά σε αυτή τη δυνατότητα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες τακτικές έξοδοι. Θα ήταν μια καταστροφή, ένα άλμα στο κενό, με μη υπολογίσιμες συνέπειες».
«Όλες οι οδοί για τη διάσωση της Ελλάδας πρέπει να διερευνηθούν, πριν να είναι αργά. Η αναθεώρηση των μνημονίων με την Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρείται ταμπού. Θα έπρεπε να εκτιμηθεί μια ρεαλιστική αναθεώρηση των στόχων της δημοσιονομικής εξυγίανσης για το 2014, ώστε η Ελλάδα να συνδυάσει ανάκαμψη και βιωσιμότητα της δημόσιας οικονομίας της. Αν καταρρεύσει η Ελλάδα, βυθίζεται και η Ευρώπη».

Η έκκληση καταλήγει:
«Το ευρωπαϊκό πολιτικό σχέδιο γεννιέται ως κοινή απάντηση σε πολέμους, φτώχεια και καταστροφές.
Σήμερα παρατηρούμε την αθέτηση του βασικού όρου της αλληλεγγύης μεταξύ κρατών και κυβερνήσεων της ηπείρου. Η πτώχευση της Ελλάδας κινδυνεύει να θέσει υπό αμφισβήτηση τη σημασία της συνύπαρξης, όλοι θα ζούσαν μια εμπειρία ουσιαστικού ακρωτηριασμού. Η Ευρώπη, χωρίς την Ελλάδα, θα ήταν σαν ένα παιδί χωρίς πιστοποιητικό γέννησης».
Την έκκληση υπογράφουν, μεταξύ άλλων, η Ελληνίδα ευρωβουλευτής κυρία Άννυ Παδηματά,
οι Ιταλοί κεντροαριστεροί πολιτικοί κ.κ Λουίτζι Μπερλιγκουέρ και Φράνκο Μπασσανίνι, ο φιλόσοφος κ. Ρέμπο Μποντέι, ο μουσικός κ. Νικόλα Πιοβάνι, ο διεθνούς φήμης ογκολόγος κ. Ουμπέρτο Βερονέζι και ο καθηγητής αστικού δικαίου κ.Στέφανο Ροντοτά.

__________________________________

Χωρίς λόγια....